รุ่งอรุณ ยามเช้า.... ตะวันทักทาย ด้วยแสงอรุณ....
ทอแสงผ่านกระจกใส มายัง ม่านสีขาวบาง ภายในห้องสี่เหลี่ยมสีชมพู
ภายใต้....ผ้าห่มอันหนานุ่ม อันแสนสบาย หอมกลิ่นแดดอ่อน ๆ ....
ฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมองแสงที่ลอดผ่านมา......
.............ชั่ว แวบหนึ่งของความคิด ประดังเข้ามา...เมื่อวาน....ซีนะ.....
ฉันจำได้ดี ความรู้สึกซาบซึ้งซ่านผ่านในใจฉัน ฉันยิ้มทักทายแสงอรุณ
ขอบคุณสำหรับเวลา ที่ทำให้เราได้เจอกัน...เขาน่ารัก อ่อนโยน สุภาพ
ฉันทึ่งในตัวเขา นี่ฉันไม่ได้ฝันไปนะ ฉันหยิกแขนตนเอง.....เจ็บจัง
.............เราบังเอิญพบกัน เวลาพาเรามาเจอกัน บนรถไฟฟ้า ฉันจำได้
เขาลุกให้ฉันนั่ง ฉันยิ้มขอบคุณ วั
997
2
0
หน้าส่วนตัว
