สำหรับใครบางคน ที่กำลังเป็นทุกข์เพราะ "รักห่างไกล" และเปรียบ (ความห่างไกลจากคน) รัก เป็นดั่ง "ลม" ที่เราไม่สามารถบังคับมันได้อย่างใจ "ลม" ที่รู้สึกได้เพียงความเย็นกาย สบายกายาเท่านั้น หากไม่ว่าจะเอื้อมมือไขว่คว้าเท่าไร กลับไม่สามารถรู้สึกถึงสัมผัสได้อย่างถ่องแท้ แนบแน่น "ลม" เองก็รู้สึก "ร้อนร้น" ยิ่งนัก ในยามที่แรงลมโหมพัดกลับสร้างความ "หนาวเหน็บ" ให้กับคนที่ได้สัมผัส เพราะนั่นไม่ใช่ความต้องการของ "ลม" "ลม" ต้องการมอบเพียงความสุขกาย สบายกายาเท่านั้น แต่ในเมื่อบางเรื่องราว กลับผันแปรเจตนาดีของ "ลม" ให้กลายเป็นแรงพายุโหมกระหน่ำซ้ำความหนาวเหน็บแก่ "