แค่เพิ่งเปิดประตู.... และก้มลงผูกเชือกรองเท้า พายกระเป๋าใบใหญ่ๆ เบาๆสีดำ ไม่อะไรข้างในนั้น เลย ...... ก็ ฉันจะเดินต่อไป ไปเอาอะไรๆมาใส่ ข้างในนี้ในกระเป๋า หันหลังกลับไป .... ไม่มีอะไรที่ฉันคุ้นตา ห่างจาก ที่ๆเคยอยู่มา จนกลับไม่ไหว แบกเป้เดินต่อไป แล้วหยุดก้าว แล้วความคิดก็พุ่งตรงมา ฉันเดินจากมาทำไม ตอนนี้ เห็นที่สุดปลายฟ้า มีคนบอกมาว่า มันแค่ความฝัน ถ้ามันเป็นแค่ แค่นั้น ทำไม ... ฉันเดินออกมา ให้เหนื่อยทำไม มีอที่เปียกชุ่ม .. กำความว่างเปล่าไว้แน่น นำหยดลงมา จากสองที่ ฉันยอมแพ้ ยอมแพ้ได้เสียที ตั้งแต่ตอนนี้ ..จะไม่ยอมเหนี่อย ไม่ยอมเจ็บอีกต่