แก้วประเสริฐ
อทิสมานกาย ๒๖
ครั้นงานเลิกลากันแล้ว บรรดาชาวบ้านต่างก็ทะยอยกันกลับไปบ้าน
ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส พลางนำพระและลูกอมสำหรับเด็กที่พามา
เก็บไว้ในกระเป๋าเป็นอย่างดีด้วยความระมัดระวัง ครั้นชาวบ้านต่างพากันไป
จนเกือบหมดแล้ว คงยังหลงเหลือแต่บรรดาแม่ครัวบางคนเท่านั้นที่กำลังช่วยกัน
ล้างสิ่งของที่ใช้ในการเลี้ยงอาหารในโรงทาน เพื่อจะได้นำกลับไปบ้านของตัวเอง
และชาวบ้านบ้างคนอยู่ช่วยวัดกำลังรื้อไม้สิ่งของอยู่ที่ใช้สำหรับทำโรงยี่เกไม่กี่คนเท่านั้น
ทันใดนั้นเองพลันได้ยินเสียงระเบิดดังกึกก้อง เพราะเสียงระเบิดดังสนั่นมาก
เสียงนั้นดังไปทั่วบริเวณวัดและนอ