เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

นักสำรวจที่หายไป

ฤทธิ์ ศรีดวง

“ปู่คอยสอนผมว่า ประวัติศาสตร์มักจะซ้ำรอยเสมอ ทุกอย่างล้วนเป็นวัฏจักร
 มีเริ่มต้น เจริญถึงขีดสุด ตกต่ำ สลายตัว แล้วก็กลับมาเริ่มใหม่  
 คุณเชื่อไหม ผมไม่เชื่อหรอก” ดร.นาธานพูดขึ้นลอยๆ 
สายตามองออกไปนอกผนังกระจกใส ดูโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
ที่อยู่ห่างไปราวครึ่งกิโลเมตร 

  “คุณชอบแสงแดดยามเช้าไหม ผมชอบนะ ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ใช่ของจริง 
ปู่ผมเล่าว่าเมื่อพันกว่าปีที่แล้ว ตอนนั้นมนุษย์อาศัยอยู่บนผิวโลก 
บรรพบุรุษของพวกเรามีความสุขกันมาก พวกเขาได้เห็นท้องฟ้า
 เห็นดวงอาทิตย์ เห็นภูเขา แม่น้ำ รู้ว่าลมพัดเป็นยังไง 
นั่นเป็นสิ่งที่พวกเรารู้แต่ในหนังสือ แต่ไม่เคยรู้ว่าของจริงสวยงามแค่ไหน
เราเห				
 1869    2    0