ผู้หลุดพ้นคนใหม่ บทที่ 1 เริ่มการเดินทาง ดอกเชอรี่สีขาวบานสะพรั่ง ฉาบทาด้วยแสงแดดอ่อน ๆ ก่อนจะลับตะวัน ชายหนุ่มในชุดเสื้อหนังสีดำ กล่าวขอบคุณอารีมิตรผู้ให้ร่มทาง รถกระบะสีฟ้า หุ่นบึกบึงเช่นคนขับจากไปพร้อมกับความสว่างที่ลาลับขอบฟ้า ผจญ เดินลงจากไหล่ทาง ลุยเข้าไปในดงหญ้าหนาทึบข้างทาง ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด คุณอยู่ที่ไหน ทันทีที่สายคล้าย ๆ หูฟัง Sound about สัมผัสรูหู โทรศัพท์ติดตัวขนาดจิ๋ว ก็ทำงานโดยอัตโนมัติ ผจญ ก็ได้รับคำถามที่แฝงไว้ด้วยความกระวนกระวาย มิใช่น้อย ผมอยู่ที่ ซานฟราน ฯ จะเข้าสู่ แล้วครับ ศาสตราจารย์เริ่มประชุมได้เลย เมื่อพูดขาดคำ โทรศัพ