นานแล้ว... ที่ความผูกพันระหว่างฉันและเธอ ยังคงห่างไกลไม่เคยเปลี่ยน เสียงบางเสียงที่คุ้นเคย ก็เหมือนจะห่างหายไปตามระยะทาง ไม่รู้ว่าหัวใจของใครคนนี้ จะหล่นหายไปจากความทรงจำของเธอหรือยัง ลมหนาว...กำลังพัดผ่านมา เธอคงไม่รู้ใช่ไหมคนดี ฉันคิดถึงเธอมากเพียงใด วันแต่ละวัน กว่าจะเลยผ่านไป ดูช่างอิดโรย และเชื่องช้าเหลือเกิน บางครั้ง ...ฉันอยากหยุดลมหายใจเพียงชั่วขณะเพื่อ ให้ลืมไปว่ากำลัง...คิดถึงเธอ... ขอบฟ้า...ที่ตรงนี้ ทำให้หัวใจของฉันเต้นไหวได้อย่างปกติ และดำเนินชีวิตอยู่ภายใต้โลกที่หมุนไป เหมือนไม่มีความอ่อนแอใด ๆ จะมาทำร้ายได้ เพราะฉันรู้ว่ามีเธอ..อยู่ตรงนั้น...เป็นเพื่อนฉันตลอด