- นายสายลม -
A : ราตรีอันเน่นนาน
A : รัตติกาลที่ทุกข์ทน
A : อรุณสแสนสับสน
A : สุริยลหม่นหมอ ใจ
B : :)
B : เหงาแต่เช้าเลยสายลม
A : คงเป็นอย่างนี้ไปสักพัก
A : คงขาดความรักไปสักหน
A : คงไม่คิดห่วยใยใครสัก
A : คงต้องทุกทนทรมาน
A : อยู่กับตัวเอ ให้นานที่สุด
อยู่หยุดความทุกความเศร้าหมอ
อยู่เพือรักษาใจที่เอ่อนอ
อยู่เพื่อลืมเจ็บที่เคยทำ
A : :)
B : จงแปรความทุกข์ที่ทนเก็บไว้ให้เป็นกำลัง
เอาความผิดหวังเป็นเครื่องทดสอบพิสูจน์กำลังใจ
เอาความแพ้ให้คอยช่วยเตือนให้ระวังไว้
และวันนั้นก็คงไม่ไกลไปกว่าจะก้าวไปถึงมัน
B : ขณะที่เราเศร้า เสียน้ำตา ในโลกนี้อี
หน้าส่วนตัว
928
2
0
