ลุงแทน
.......วิชาเหมือนสินค้า อันมีค่าอยู่เมืองไกล ต้องยากลำบากไป จึงจะได้สินค้ามา จงตั้งเอากายเจ้าเป็นสำเภาอันโสภา ความเพียรเป็นโยธา แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ นิ้วเป็นสายระยาง
สองเท้าต่างสมอใหญ่ ปากเป็นนายงานไป อัชฌาสัยเป็นสะเบียง สติเป็นหางเสือถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง ถือไว้อย่าให้เอียงตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา ปัญญาเป็นกล้องแก้ว
ส่องดูแถวแนวหินผา เจ้าจงเอาหูตาเป็นล้าต้าฟังดูลม ขี้เกียจคือปลาร้ายจะทำลายให้เรือจม เอาใจเป็นปืนคมยิงระดมให้จมไป จึงจะได้สินค้ามาคือวิชาอันพิสมัย
จงหมั่นมั่นหมายใจ อย่าได้คร้านการวิชา