ตอนนี้... สภาพโดยรวมของหมู่บ้านที่ฉันอยู่เปลี่ยนแปลงไป มีความคิดแบบเด็ก ๆ นะว่าไม่อยากให้เปลี่ยนแปลงไปแบบนี้เลย ถึงหมู่บ้านฉันจะเรื่อย ๆ มีการเปลี่ยนแปลงช้ากว่าที่อื่น แต่ต่อนนี้มันก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เฮ้อ... ก็ยังดีนะที่วัยเด็กของฉัน มีโอกาสซึมซับความทรงจำของสภาพแวดล้อมที่รู้สึกว่าดี เวลานี้ถ้าฉันกลับไปก็คงจะชอบพบปะพูดคุยกับคนเฒ่าคนแก่ที่เหลือน้อยเต็มทีแล้วมากกว่า เพราะคนรุ่นนั้นไม่วุ่นวาย และท่านก็เห็นฉันมาแต่เด็กแต่เล็ก ฉันก็รู้สึกว่าคุยด้วยแล้วสบายใจดี แต่ทุกครั้งที่เจอ ฉันจะรู้สึกว่าทำไมดูแก่ลงเยอะจัง! พอส่องกระจกมองดูตัวเอง ก็เรายังโตขนาดนี้แล้วจะให้คนรุ่นนั้นเหมือนแต่ก่อนตอนเ