สองข้างทางลิ้นจี่มีวางเข่ง สีแดงเปล่งถามราคาพาเฉลย ห้าสิบบาทต่อกิโล ..พ่อค้าเอ่ย ต่อตามเคยสองกิโล..อะร้อยนึง (จะต่อทำไมเนี่ย) ขับมานิดปลาสลิดเขาวางขาย นำเรียงรายบนกระจาดไผ่พาดขึง เจ้าของร้านให้เบอร์มา..เค็มด่าปึง ถ้าอร่อยกริ๊งนึง..โทรสั่งมา ลูกอะไรดำดีสีไม่ตก เฉาะโป๊กปกเป็นสีขาวเรียกจาวหนา คือตาลสดใส่ถุงมัดถัดร้านปลา ซื้อดีกว่าเห็นแล้วลอยแก้วดี เห็นไก่ต้มซีอิ้วริมถนน ไม่เห็นคนมาขายในวิถี แขวนเอาไว้ไม่หายบ่ายเต็มที กลัวจะมีหวัดนกวิตกไป เห็นมะนาวลูกใหญ่จอดไถ่ถาม ขนาดงามสามลูกสิบหยิบเลือกได้ ซื้อเตรียมไปยำทะเลเก๋ขาดใจ พูดมากไปจับยัดปากแทนหมากพลู