คนไร้ถิ่น
หลังจากที่เขาไป.....หัวใจเธอก็ยังเหลือเพียงความว่างปล่าว กับความเงาที่ไม่เคยจาง.....แม้จะมีใครมากมายที่เข้ามา....เธอมันบ้า....บ้าที่ไม่เคยลืมเขาไป
ช่วงปิดเทอม....แม้ว่าเธอจะไม่ได้ติดต่อกับเขาเลย...แต่ก็เหมือนกับเธอได้รับรู้ความเป็นไปของเขาอยู่ตลอดเวลา....ก็เพื่อนกลุ่มเดียวกันกับเขานั่นแหละ...
เธอรู้อยู่เต็มอกว่าเพื่อนคนนี้ของเขาชอบเธอ...แต่เธอก็รู้ตัวเองเหมือนกันว่าเธอชอบใคร...เพื่อนเขาโทรมา...เธอก็ไม่รีรอที่จะรับสาย และคุยอย่างเป็นกันเอง..
เธอรักษาระยะห่างระหว่างเธอและเพื่อนเขาไว้เสมอ...เพื่อนของเขาเองก็รู้ดีว่าเธอเองก็ลืมเขาไม่ได้....แต่กระนั้นเพื่อนของเขาก็โทรมาทุกวัน
" หวัดดีเจ้.
1025
1
0
หน้าส่วนตัว
