ร้อยฝัน
แสงแดดช่วงเที่ยงวันอันร้อนระอุ ผู้คนต่างก็หลบกันในเงาไม้ และใต้ร่มชายคาของศาลาริมน้ำ แต่ฉันกลับเดินช้า ๆ ห่างออกไป ท่ามกลางแสงแดดร้อนแรงนั่น
เฮ้ย อ้อย แกจะบ้าหรือไงวะ ร้อนออกจะตายออกไปทำไม เสียงคนหวังดีบ่นไล่หลังมา
ฉันไม่ตอบหันกลับไปมองแล้วยิ้มให้ คงเดินต่อไปท่ามกลางเปลวแดด แล้วหยุดยืนนิ่งตรงริมน้ำ เปลวแดดร้อน แผ่ลงไปยังผืนน้ำมองดูเหมือนเส้นสายของน้ำกำลังเต้นระริกสั่นไหว เม็ดเหงื่อ ผุดมาพร่างพรายบนใบหน้า ฉันมองดูผืนน้ำ งดงามนัก เหมือนเพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่กำลังจะกระเด็น ออกจากผืนน้ำนั้น ยามที่ลมพัดต้อง ดุจดังสายน้ำนั้นมีชีวิต
สายน้ำเอ๋ย เจ้าเคยโศกเศร้า
หน้าส่วนตัว
1560
5
0
