ปักษาสวรรค์
บางครั้งที่ท้อบางครั้งที่อยากถอยกลับไปยังจุดเริ่มต้น เมื่อมองเห็นสายตาเย้ยหยันของคนข้างๆก็ทำให้ยอมไม่ได้ เธอรู้บ้างไหมความเคยชินที่มีเธออยู่ข้างๆทำให้ฉันเคยตัวเหมือนมีคู่แข่งที่มาแย่งความดีความเด่นของฉันจากกาลเวลาที่ฉันมี
ฉันต้องกระซิบบอกตัวเองเสมอว่าอย่าให้เธอแซงฉันไปได้เชียวนะบางครั้งฉันก้มหน้าก้มตาเดินพอเงยหน้าขึ้นมองเห็นไรผมละต้นคอเธออยู่ข้างหน้าใกล้ๆ เจ็บใจนักเธอแซงล้ำหน้าฉันไปได้ยังไง
บางครั้งตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหันกลับไป จมูกเธอยังพ่นลมหายใจแทบรดต้นคอ ทำไมนะฉันหนีเธอไม่เคยพ้นหนึ่งก้าวเลยสักครั้ง
บ่อยครั้งที่ฉันเหนื่อย เบื่อหน่าย ไม่อยากทำอะไร ฉันก็มักต้องเผชิญกับสา