เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน
W&L
405
1
0

ทุ่งยางยืน

nok_yak

พระอาทิตย์คล้อยต่ำทอดแสงอ่อนล้ายังท้องทุ่งเบื้องล่าง  ขณะยอดข้าวเขียวอ่อนต้องลมพลิ้วไหวเห็นเป็นลูกคลื่นโลดไล่กันไปจนสุดคันนา  นกกระยางฝูงน้อยขยับปีกโผขึ้นฟ้าพร้อมกัน  ดูคล้ายปุยนุ่นที่ฟุ้งกระจายในสายลม  เป็นสัญญาณว่างานเลี้ยงกลางท้องทุ่งยุติลงแล้ว   เด็กหนุ่มเผลอยิ้มอย่างอิ่มใจ   ตั้งแต่พวกนกกลับมาอาศัยอยู่แถบนี้   เขาก็ไม่เคยกังวลว่าต้นข้าวจะถูกหอยเชอร์รี่กัดแทะอีกเลย

  	เด็กหนุ่มมักจะมานั่งปล่อยอารมณ์ริมคันนาของตนอย่างนี้เสมอ  เขาชอบสูดกลิ่นใบข้าวเคล้าไอดินเป็นที่สุด  แม้จะหอมสู้ดอกมะลิหลังบ้านไม่ได้   แต่มันก็ทำให้เขาสดชื่นและภูมิใจในอาชีพของตน  อาชีพที่ดูไม่โดดเด่นมีหน้ามีตา     แต่กลับ				
 1790    1    0