เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

ถึงลูกผู้เป็นที่รัก

อัครเดช

ลูกเอ๋ย…เจ้าจงมีสติ   ถึงแม้เจ้าจะอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของผู้คน   และมันมากระทบกระเทือนถึงลูกในบางครั้ง   แม่รู้ว่าเจ้าเป็นคนใจร้อน   ลูกจ๋า…ค่อย ๆ คิด   ค่อย ๆ พูด   เจ้าคิดเสียว่าทุกคำที่เจ้าได้เปล่งออกไปนั้น   จะนำมาซึ่งความสูญเสียให้กับผู้อื่น   เพราะฉะนั้น   เจ้าจงคิดเสียว่า   จะพูดอย่างไรให้ผู้อื่นสูญเสียน้อยที่สุด
   ลูกรักของแม่…แม่รู้ในจิตสำนึกของลูก   ลูกของแม่ไม่ใช่คนไม่ดี   คำว่าคนไม่ดีของแม่นี้คือ   คนที่กระทำให้ผู้อื่นเสียหายหรือเดือดร้อน   รวมทั้งตัวเจ้าเองด้วย   ลูกรัก…นอกจากคำของแม่แล้ว   เจ้าอย่าลืมพระเจ้า   ลูกจ๋า…ถึงแม้โลกนี้มันโหดร้ายสักปานใด  แต่ในใจเจ้ายังมีพระเจ				
 468    0    0