แก้วประเสริฐ
อทิสมานกาย ๖๗
อรุณสางยามเช้า หมอกเมฆปกคลุมยอดเขาสล้าง สายลมพัดคลอเคล้าพื้น
แผ่นดินจางๆ กลิ่นหอมจากกล้วยไม้ป่าที่สาวบงกช นำมาปลูกไว้ในกระถาง
ที่ทำด้วยไม้นาๆชนิดแขวนไว้ หน้าชานเรือนส่งกลิ่นหอมคลุ้งยามได้รับแสง
ที่ยังสลัวๆอยู่เมื่อออกช่อบานสะพรั่ง
สาวเจ้ากำลังรดน้ำให้เหล่ากล้วยไม้เหล่านั้น เจ้าหล่อนก็ดมไปยังกลิ่น
อันหอมหวล พลางคำนึงถึงหนุ่มโชติก็ยิ่งให้จิตใจสะท้านหวั่นไหว
หากดอกกล้วยไม้ช่อนี้ซิเป็นดั่งเช่นชายหนุ่มคนนั้น หล่อนก็จะ
อยากจะให้เป็นเช่นนั้น แต่ภาพอีกหนึ่งก็แทรกซ้อนเข้ามาคือหนุ่มชัย
น้องชายเขาทำให้ภายในจิตใจก็เกิดหวั่นไหวเช่นเดียวกัน
หน้าส่วนตัว
970
3
0
