เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

น้ำตาไหล

สะพั่งสะท้านไมภพ

เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้แม้ถูกหยัน
คงยืนหยัดสู้ไปใฝ่ประจัญ
เสียงเพลงเพลงท่อนเดียวที่ดังกระหึ่มอยู่ในหัวใจทุกครั้งที่ได้ยินกล่าวคำประนามทหารทุกครั้งในแต่ละเวที
แม้แต่ภรรยาสักคนยังไม่มีเวลาจะหามาทำยาเลย
ตั้งแต่จบมาเป็นทหาร
ก็ออกธุดงค์ร่อนเร่ไปตามป่าเขาลำเนาไพร
นอนกลางดินกินกลางทรายอดบ้างเป็นบางครั้ง
อยู่ร่วมกันมิตรแท้ที่มีหัวใจและมิตรแท้ที่ไม่มีหัวใจ
บางท่านก็กำลังจะจากไปต่อหน้าต่อตา
นัยน์ตาของเขาบอกถึงความรู้สึกที่แตกต่าง
ส่งผ่านในตาของเขาเข้ามาสู่ของนัยน์ตาของผู้หมวด
ไม่ต้องเอื้อนเอ่ยวาจา
เพียงแค่สายตาที่ส่งกระแสจิตถึงกัน
ก็เข้าใจได้แล้วมีแต่ทหารเท่านั้นถึงจะเข้าใจทหารได้
แต่อย่างไรก็				
 943    0    0