เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

ผู้หญิงแปลกหน้า

พีรเดช นวลสาย

5 นาทีก่อน
ผมเพิ่งเดินออกมาจากห้องพักเล็กๆ แคบๆ ของบังกะโล พร้อมเบียร์เย็นเจี๊ยบสองขวดเล็ก  มานั่งแหมะลงบนผืนทรายสีขาว เพื่อรอดูดวงอาทิตย์ตก
มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะเมาทั้งที่เวลาเพิ่งจะขยับมาได้แค่ห้านาที  และเบียร์
ก็พร่องไปแค่นิดเดียวเท่านั้นเอง  หรือต่อให้ดื่มหมดทั้งสองขวดนี่ก็ตามทีเถอะ ผมกล้ารับประกันเลยว่ามันยังห่างไกลคำว่าเมา  ผมอาจจะไม่ใช่นักดื่มประเภทคอทองแดง  แต่ก็จัดว่าเป็นพวก ‘ฝึกมาดี’  ไอ้เรื่องจะมาเสียท่ากับอีแค่เบียร์ขวด - สองขวดนี่นึกกี่ทีมันก็ไม่สมเหตุสมผล
ในเมื่อผมไม่ได้เมา  แล้วทำไมตาผมถึงได้เห็นนางฟ้ากำลังเดินอยู่บนชายหาด?!
เป็นนางฟ้าที่ดูเรียบง่าย พรางตัวด้วยเสื้อกล้				
 1964    4    0