วันนี้ฉันก็ตื่นนอนตามปกติกับทุกเช้าที่แสนจะวุ่นวายในทุกๆวันและในทุกๆวันเช่นกันที่ฉันมักจะมองผู้คนที่ผ่านมาและผ่านไปอยู่เสมอด้วยฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ทุกๆวันมันจะแตกต่างกันออกไปไม่มีใครสนใจใครมากไปกว่าแค่เพียงมองผ่านไปแค่เฉยๆไม่มีใครรู้หรอกว่าผู้คนเหล่านี้ทำอะไรมาบ้างเพราะมัวแต่คิดถึงตัวเองจนลืมถึงนึกคนรอบข้างว่าเป็นยังไงฉันเองก็เป็นเพียงคนธรรมดาสามัญที่มีหัวใจมีสมองเหมือนคนทั่วไปจึงคิดว่าทำไมน้าผู้คนจึงวุ่นวายกันนักหนาต้องแก่งแย่งกันทำไมในเมื่อของที่ตนหามาได้ก็น่าจะเพียงพอแล้วแต่ผู้คนก็กลับดิ้นร้นที่ใขว้คว้ากันมาเมื่อไม่ได้ในสิ่งที่ตนต้องการก็มักจะโทษสิ่งต่างๆโทษฟ้าบ้างล่ะโทษสวรรค์บ้างล่ะฉั
621
1
0
หน้าส่วนตัว
