๏ บทกลอนสอน วอนให้ นึกถึงแม่ ถึงรักแท้ แน่วแน่ ใครใคร่เหมือน คำบอกกล่าว ของแม่ ที่คอยเตือน มิลางเลือน เคลื่อนอยู่ ตามเวลา ๏ ยิ่งมาฟัง คำจัก ที่พี่สอน ยิ่งเว้าวอน ให้นอน ตรึกตรองหนา บาปอันใด ไม่สู้ทำแม่ เสียน้ำตา มิเชือนช้า ทำให้ แม่สุขเอย.... 7557 - ปะการังสีเงิน 259162 - 26 เม.ย. 47 - 21:03 ๏ ใดเล่าจะรักเท่า .? ๏ ยามคนเราคิดว่าจะทำชั่ว ใจอาจมัวหมองไหม้ในโมหา คือมืดบอดต่อธรรมกรรมตามมา เห็นจักราเป็นยุบลฉงนใจ ๏ แต่หากหักรักสักนิดคิดถึงแม่ คิดตาท่านยามมองแลด้วยน้ำใส น้ำตาท่านจะเอ่อล้นสักปานใด คิดถึงใจแม่จะย้ำ