ฉันรีบตาลีตาเหลือกคว้ามือถือมาเม้มไว้ *ขอบใจนะ* *เราไม่มีมือถือนะ* *ไม่เป็นไร เอาแค่เบอร์บ้านก็พอ แค่นี้ก็กวนนายจะแย่แล้ว* รูปขมวดคิ้วก็ถูกส่งมา *ก็ เรามันเป็นคนช่างซัก ถามไปเรื่อย บางครั้งมันก็ทำให้คนอื่นเค้าอึดอัดน่ะ* *แต่สำหรับเรา เธอไม่เห็นจะกวนไรนี่ บางครั้งอาจจะรำคาญมั่งแต่ก็ไม่มากนักหรอก* *ขอบใจนะ อืม เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้แล้วกัน เดี๋ยวต้องไปทานข้าวแล้ว* *ได้ๆ เออ รี* *ไรเหรอ* *คือ ถ้าวันหลังเราออนเจอกันแล้วถ้าเธอถามมา บางทีเราอาจจะไม่ตอบ ไม่ใช่เพราะเราโกรธรึว่ารำคาญนะ เราจะไม่ตอบคนที่ถามเราเป็นคนสุดท้ายน่ะ บอกให้เธอเข้าใจไว้ มันเป็นนิสัยแปลกๆ เธอ เข้าใจมั้ย?* *ก็ เข้าใจอ่ะ แต่มันเลิกไม่