ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ผมเคยเขียนกลอนในชื่อ ดาวบางดวง แล้วครั้งหนึ่ง นั้นก็นานมาก วันนี้ผมอยากเขียนอีกเป็นเรื่องสั้น
ผมมีแผนที่ดาวอยู่แผ่นหนึ่ง มันเป็นกระดาษแข็งที่เป็นวงหมุนได้รอบ เดือนนี้ วันที่เท่านี้ ณ องศาประมาณนั้น เราจะได้เห็นกลุ่มดาวกลุ่มนั้น และในดาวกลุ่มนั้นก็จะเห็นดาวดวงที่มีแสงแจ่มที่สุดดวงนั้นดวงนั้น ผมเพลินมากในคืนที่ดาวพราว นอกจากได้นึกคิดเรื่องดาวผมยังได้คืดถึงคนที่ผมศรัทธา
ดาวไม่เจิดจ้าอย่างตาวัน แต่ดาวก็แจ่มต่อใจ ในยามค่ำคืนที่โลกรายรอบมืดมิด
สังคมของเราเวลานี้เหมือนยามวิกาลที่ผู้คนอยู่ในความหลับไหล ผู้เกิดใหม่ไม่น้อยเดินหลงอยู่บนทางที่คดเคี้ยวที่ข้างทา