มีคนเคยบอกกับฉันว่า นาฬิกาทราย ก็เปรียบเสมือน ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน เม็ดทรายที่บรรจุอยู่ภายใน นั่นก็คือ ความสัมพันธ์ที่ก่อตัวขึ้นทีละนิด ๆ จนกระทั่งเม็ดทรายเหล่านั้น ลงมาอยู่อีกฝั่งของนาฬิกาทรายจนหมด และเมื่อเรากลับด้านนาฬิกาทราย เม็ดทรายก็จะลงมาอีก ก็เหมือนความสัมพันธ์ของเรากับเพื่อน ที่ยังดำเนินต่อไป แต่เมื่อไหร่ที่นาฬิการทรายนั้น ตกลงมาจากชั้นที่เราวางมันไว้ โดยที่ไม่มีอะไรมารองรับเพื่อไม่ให้มันแตก เม็ดทรายที่บรรจุภายในก็คงจะกระจายเกลื่อนกลาดห้อง ถึงแม้ว่าเราจะพยายามนำมันกลับมา ก็คงได้ปริมาณเม็ดทรายไม่เท่ากับตอนที่มันยังบรรจุอยู่ในนาฬิกาทราย ก็เหมือนกับ