ทิวลิปสีแดง
ในความรู้สึกที่เหงาแทบขาดใจ........หลายครั้งแล้วที่เธอทำเหมือนกับว่าฉันไม่มีตัวตนเลย.....ไม่มีความสำคัญอะไรเลยกับเธอ
ไม่มีความสำคัญอะไรที่เธอต้องแคร์ต้องรู้สึก......พอเหงาเธอก็มา.....มองหาใครไม่เจอค่อยบอกว่าคิดถึงฉัน....ค่อยมาหาฉันสักที
ฉันดีใจอย่างน้อยก็ยังมีค่าพอที่จะเป็นของตายของเธอ.....อย่างน้อย.....ในวันที่เธอไม่เหลือใคร วันนั้นเธอยังจะมาหาฉัน...........
กลับมาด้วยรอยยิ้มที่ฉันคุ้นเคย กลับมาด้วยร่างกายที่ฉันคุ้นตา กลับมาเป็นคนเดิมที่ฉันรักมากมาย....ฉันไม่คาดหวังอะไรมากมาย
ฉันไม่กล้าคาดหวัง....เพียงเพราะว่าฉันกลัวที่ต้องเจอกับความผิดหวัง......กลัวที่ต้องรับรู้ว่าเธอไม่เคยรัก.