ทิพย์โนราห์ พันดาว
ลมพัดยอด ยางขรม ระงมเสียง
แว่วสำเนียง น้ำหลาก จากฝากฝั่ง
ระคนกลิ่น อวลไอ ในภวังค์
พลิ้วใบบัง แสงตะวัน หลั่นร่มเงา
ใบตองพริ้ว ก้านใบ ไหวกับคลื่น
ไทรย้อยยื่น รากวน ปนความเหงา
ระยับพราย สายน้ำ งามเป็นเงา
ลมบางเบา เคล้าระริน กลิ่นสาปโคลน
มองสายน้ำ เชี่ยวกราก ที่หลากหลั่ง
รอยความหลัง สลักลาย คล้ายหัวโชน
ยามสวมใส่ บทบาท ผงาดทะโมน
ร้องตะโกน ก้องฟ้า ว่าดีใจ
ยามถอดหัว คืนเขา เอาไปเก็บ
แม้เพียงเล็บ เคยศรัทธา หามีไม่
แม้ยามผ่าน ไม่รู้เงา เขาหรือใคร
สำแดงใด ไม่ปรากฎ หมดสัมพันธ์
ในยามนี้ เธอแกล้ง แสดงหรือ
ให้คนลือ ว่าห่วงใย อาลัยฉัน
นี่ความจริง หรือหลอก ช่วยบอกกัน
หรือเพียงปัน ห
1862
6
0
หน้าส่วนตัว
