กลอน ห่วงบ่วงใจ โดยคุณ Prayad
ขอบคุณฟ้าเดือนเก้าสีเศร้าหม่นหลั่งสายฝนจนโชกโลกหงอยเหงาจนคล้ายสิ่งแวดล้อมย้อมสีเทาทั้งป่าเขาเงาหมองของจันทราขอบคุณความมืดมัวทั่วแดนสรวงดาวทุกดวงที่สมคบกันหลบหน้าขอบคุณรัตติกาลที่ผ่านมาที่ช่วยพากันมอมอย่างพร้อมเพรียงด้วยความหมองของโลกโศกหดหู่จนคนดูฟิวส์ขาดไม่อาจเลี่ยงรับรู้ความเศร้าโศกของโลกเอียงได้ยินเสียงใครร่ำร้องคร่ำครวญจนหัวใจเฉยชาลืมตาตื่นด้วยเสียงคลื่นคืนหม่นจนปั่นป่วนด้วยเสียงใครสักคนวนก่อกวนให้รู้สึกนึกทวนที่ควรนึกมีคิดถึงผูกพันอันซุกซ่อนมีอาวรณ์ อาลัย ในรู้สึกมีความ "ห่วงบ่วงใจ" ในส่วนลึกยังผนึกแน่นในหัวใจจำขอขอบคุณพระพายกับสายฝนที่ช่วยดลหัวใจในคืนค่ำใครบางคนที่หม่นทรวงร่วมบ่วงกรรมให
1627
4
0
หน้าส่วนตัว
