เจ้าขาว
ขอโทษด้วยที่ทำให้เธอทุกข์
ด้วยความสุขชั่วพริบตาของนักฝัน
รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่รักชั้น
แต่สำคัญตรงชั้นได้รักเธอ
เพราะเพียงพอมากแล้วที่ได้รัก
ใช่ว่าจักเฝ้ารอให้ใจเธอเผลอ
เกิดมาชีวิตนี้ได้มีเธอ
ไว้ละเมอเพ้อเมาไม่เหงาใจ
ตั้งกี่สิบล้านคนบนโลกนี้
ที่ไม่มีผู้ใดให้รักได้
ต้องเหี่ยวแห้งห่มเหงาจนเศร้าตาย
คงเสียดายถ้าไม่เจอเธอชาตินี้
ได้โปรดปล่อยให้ใจชั้นได้รัก
ถึงอกหักก็ไม่เห็นเป็นไรนี่
ได้หัวเราะจนสุดแรงที่มี
น้ำตาปลี่ไหลล้นจากก้นใจ
ทำให้รู้สึกว่าเป็นมนุษย์
ใครเล่าหยุดเสียงร้องของใจได้
ยอมเบ่งบานจนสุดแล้วโรยราย
ดีกว่าตายทั้งตูมไม่ภูมิใจ
ถ้าหากว่าชั้นทำให้
1051
5
0
หน้าส่วนตัว
