พันดาว
รู้มั้ยนาทีใดๆ ในชีวิตเธอ
จำไว้เสมอ
ฉันเป็นเช่นดั่งเดิมทุกอย่าง
ฉันเองยอมรับกับบางสิ่งที่ผ่านมาเนิ่นนาน
ความรักของเราที่บอบบาง สิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนแปลง
ถึงฉันไม่อาจเป็นลมหายใจที่อยู่ใกล้เธอได้
ถึงฉันไม่อาจเป็นใคร ที่หัวใจเธอใฝ่หา
ถึงฉันเป็นแค่ คนคนหนึ่งของช่วงเวลา
รักเรา
เหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดลง
แต่วันใดที่ใจเธออ่อนล้า
วันใดเธอค้นหา แสงไฟให้อุ่นหนาว
วันใด เธอต้องการคนมาร่วมนับดาวที่พร่างพราว
นั่งฟังเรื่องราว ตลอดคืนหนาวที่ยาวนานไร้กาลเวลา
ยังมีต้นไม้ในบ้านหลังเก่า
มีร่มเงาให้พักผ่อน ยามอ่อนล้า
บ้านไม้หลังเก่าสีอบอุ่น ที่ยืนนานผ่านกาลเวลา
ยังต้อนรับการกลับมา
คว
925
5
0
หน้าส่วนตัว
