ชมอักษร
ไม่เคยคิดเลยว่า .. เราจะร้างลากันง่ายง่าย
ทั้งที่ความรู้สึกยังมากมาย .. แต่กลับกลายต้องหายห่าง
เมื่อเราสองยังคงมั่น .. แล้วเหตุใดกันต้องแยกทาง
หาเหตุผลร้อยพันมากล่าวอ้าง .. แก้ต่างไม่เห็นมี
เข้าใจเสมอ .. ว่าเธอต้องการจะเลิกรา
แต่ไม่เข้าใจเลยว่า .. เหตุใดท้องฟ้าที่เคยแต้มสี
กลับจะเหลือเพียงสีขาว .. ฉันปวดร้าวเต็มที
การที่เราจากกันด้วยดี .. กลับเจ็บทบทวีที่คิดถึง
ยอมรับความเป็นไป .. เธอและฉันไม่มีใครผิด
เคารพในสิทธิ์ .. แม้เธอจะเลือกให้ชีวิต .. ชีวิตหนึ่ง
ต้องล้มลงกลางทาง .. และเคว้งคว้างในความคำนึง
เกินจะเอื้อมมือคว้าดึง .. ไม่อาจรั้งตรึงเธอต่อไป
หากจะจบคิดจะจาก .. อยากฝา