burst
ชีวิตล่องลอยไปไกลเกินฝัน
ด้วยชีวิตห่างชั้นกั้นจุดหมาย
มองไม่เห็นปลายห่างเพียงใด
อยู่อย่างหวังพึ่งใจใครเมตตา
ขันที่ถือมือที่ขอรอเศษเงิน
ที่เหลือเก็บเป็นส่วนเกินของวันหน้า
เพลงที่ร้องท่วงทำนองแห่งน้ำตา
เติมสีสันคนผ่านมาได้สุนทรีย์
อาณาจักรกว้างใหญ่เกินใครคิด
ท้องถนนรถติดชีวิตนี้
ร้อยฟุตบาทพันทางเท้าช่างเข้าที
ไร้ชายคาก็ยังมีเสียงเพลงนำ
ไม่มีเบิกโอทีมีแต่ขอ
เพียงเฝ้ารอเมื่อไหร่หนอจะมืดค่ำ
ข้าวจะตกถึงท้องซักกี่คำ
อนาถจริงสิ่งที่ทำเพื่อแลกมา
หากได้ยินเสียงเพลงแห่งท้องถนน
นั่นแหละหนอความจนที่ตราหน้า
บริจาคทานซักนิดคิดเมตตา
เพื่อเสียงเพลงแห่งวันหน้าได้อิ่มใจ
723
1
0
หน้าส่วนตัว
