เห็นหน้าตาอย่างนี้หรือสงสาร มีใครบ้างเคยรู้ว่าทุกข์เข็ญ ออกจากวัดแต่เช้ากลับค่ำเย็น ชาวบ้านเห็นว่าสุขสนุกเที่ยว เขาไม่รู้ว่าเราภาระหนัก หลายครั้งวัดมิได้กลับให้ห่อเหี่ยว เขาคงนึกว่สนุกเสียจริงเชียว ได้ออกเที่ยวที่แท้แสนเหนี่อยกาย มิใช่ว่าเรานั้นเก่งนักหนา แต่จะหาผู้แทนแสนยากหลาย หลายครั้งฝืนสู้งานแม้ไม่สบาย เข้าห้องต้องทิ้งกายไข้รุมโทรม เพียงพักผ่อนได้นอนพอสักตื่น ฉันยาพอฝื้นกายงามรอโถม ความภูมิใจเท่านั้นที่ประโลม ให้ยังโคลงร่งสู้แม้รู้ตัว
1962
7
0
หน้าส่วนตัว
