อัลมิตรา
(๒๑)
ครั้นรถไฟขบวนล่องต้องแล่นผ่าน
ร่างแหลกลานกราดเกลื่อนเปื้อนวิถี
คนคงไม่สงสัยในคดี
ต่างมุ่งที่อุบัติเหตุสาเหตุตาย
(๒๒)
จะหาใครเป็นพยานครั้นสืบเหตุ
เกินสังเกตหลักฐานอันมุ่งหมาย
เนื่องเพราะศพแหลกเละเทะมากมาย
ฆาตกรหายล่องหนพ้นอาญา...
(๒๓)
ใครหนอช่างเลวทรามอำมหิต
คงเป็นปริศนายังให้กังขา
จากแดนร้างทางไร้คนไปมา
กลับมากหน้าผู้คนจนวุ่นวาย
(๒๔)
ทั้งไทยจีนแขกลาวชาวบ้านทุ่ง
ล้วนมามุงมากหน้าเพลาสาย
ทั้งวิพากย์ถกวิจารณ์กันวุ่นวาย
เพียงเพื่อคลายความฉงนจนมากความ
(๒๕)
ที่ยืนบังถูกเบียดกะเสียดกระสน
จอแจจนอลหม่านกันล้นหลาม
ปีนต้นไม้ป่ายต้นหมา