น.นิรัติศัย
หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราวก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้หัวใจเก็บความทรงจำเรื่องของเรา...
การจะลืมใครสักคนมันช่างทรมานดั่งคำที่เขียนตอนต้น
ความทรงจำ การใช้ชีวิต ความผูกพัน สิ่งต่างๆที่มอบให้กันและกัน
ความรู้สึกดีๆ มันทำให้เรายากจะลืมคนๆนั้น
ถึงแม้ ใจหนึ่งรับรู้เสมอว่า มันกลับไปเป็นอย่างเหมือนเดิมไม่ได้
แต่... สิ่งต่างๆ ที่ผ่านมายังคงเวียนว่ายตามหลอกหลอนให้ติดอยู่กับภาพเหล่านั้น
หนีเหรอ หนีไปจากที่ตรงนี้ การหลีกหนีไปในที่ไกลแสนไกล เพื่อจะลบภาพเธอออกจากส่วนลึกของใจที่ พร่ำถึง..
การหยุดที่จะพบเห็นบรรยากาศเดิมๆ ต้นไม้ต้นเดิม เส้นทางที่เคยเดินผ่าน หรือแม้แต่ทางเข้าบ้านที่เคยเดิน
1820
5
0
หน้าส่วนตัว
