ฝากฝัน
ยามม่านหมอกหยอกล้อกอข้าวเขียว
สุดใบเรียวโค้งงอคลอน้ำใส
ดั่งหยาดเหงื่อเปื้อนหน้าชาวนาไทย
ก่อนรินไหลหยดร่วงสร้างรวงเรียว
กี่ล้านหยดหยาดฝนจึ่งล้นทุ่ง
ทอเรียวรุ้งกี่คราถึงหน้าเกี่ยว
คิดกังวลกี่ครั้งนั่งมองเคียว
กว่าข้าวเขียวสีทองมากองลาน
เพียงหยาดเหงื่อมิหายจากใบหน้า
เคียวคมกล้ามิเก็บเหน็บฝาบ้าน
ยังมิตื่นชื่นชมกับผลงาน
ข้าวก็ลาจากลานใช้หนี้ทุน
กวาดก้นลานใส่ลอมออมเอาไว้
พอจะได้ผ่านพ้นทนอีกรุ่น
เก็บเผือกกลอยจากป่ามาเจือจุน
สายฝนอุ่นปีหน้าว่าอีกที
หลบแดดร้อนนอนมองกองฟางแห้ง
ไร้เรียวแรงอ่อนล้านักครานี้
รักเจ้าเอ่ยเลยล่วงไปอีกปี
เจ้ารอพี่หรือไม่ตรองใจดู
แม้ความทุก