ทิกิ_tiki
เส้นทางคนเขียนหนังสือ
ขับรถตามเส้นทางหว่างถนน
พบพวงหรีดใหญ่จนจะแจ้งหน้า
นึกถึงวันทำดอกไม้ให้เพื่อนยา
พวงงาม...หนึ่งพันห้า..ทุกคราเคย
มาบัดนี้มีหนังสือในมือเขียน
แสนพากเพียรปรัชญาพาเฉลย
นำไปวางอ้างคุณค่าอภิเปรย
ดูยากเอย ...ร้อยห้าสิบ..หยิบแล้ววาง
ทำหนังสือสื่อแสนยากลำบากแสน
คนเขียนแม้น..เดินดิน กินกับก้าง
หน้าตาแห้งกรำฝันกันทุกทาง
แค่เอ่ยอ้างอาจถูกหยัน...ฝันกินเกลือ
ไปนั่งดูชุมชนคนขายฝัน
แต่ละวัน ไร้คนถือ..ไม่ซื้อ..ละ..เบื่อ
ดูยากเย็นเข็ญใจให้เชือดเนื้อ
ตาที่ฝันมันไม่เหลือ..น้ำขอดตา
แต่ละคนเข้ามานั่งพรรณาท่วม
ฤๅบ้าบวมมาเขียนสาส์นจารคำ