*นก*กระ*ดาษ*
*...เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย
แอบรัก ดอกทานตะวัน
แรกแย้มยามบาน อาดแสงตะวัน
ช่างงดงาม เกินจะเอ่ย
ดอกเหลืออำพัน ไม่หันมามอง
แม้เหลียวมา ยังไม่เคย
ไม้ขีดเจ้าเอ๋ย เลยได้แต่ฝันข้างเดียว...*
*...ดอกไม้จะบาน และหันไปตาม
แต่แสงจาก ดวงอาทิตย์...*
*...จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา
เพียงปรารถนา ให้มีลำแสงสีทอง
จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา
เพียงปรารถนา ดอกทานตะวัน หันมอง
สักครั้ง...*
*...เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย
สาดแสงในใจ ไม่นาน
ดอกเหลืออำพัน จึงหันมามอง
และพบเพียง กองเถ่าถ่าน
เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย
เพราะรักจริงใจ อย่างนั้น
เพียงแค่เธอหัน เพียง