คีตากะ
ถึงเหนื่อยล้าเพียงใดใจมิถอยสองมือน้อยเพียรกอบดินสิ้นค่าหมายบรรจงปั้นสรรค์สร้างอย่างพริ้งพรายเติมแต่งลายสีสันหมั่นสู้ทำแลกหยาดเหงื่อน้ำตาแสนสาหัสเพียรขจัดส่วนเกินเดินถลำแม้ล้มลุกคลุกคลานพานสร้างทำไม่จดจำความทุกข์เร้าปลุกใจเฝ้าก่อร่างสร้างฝันอันบรรเจิดผลเลอเลิศหรือเลวจนเหลวไหลยากคาดหวังดั่งจิตมุ่งคิดไปหลายครั้งใจแพ้พ่ายแทบวายปราณผิดเป็นครูรู้แก้ไขด้วยใจรักอุปสรรคหนักหนาค่อยพร่าผลาญคำหมิ่นหยามตามหลอกหลอนกร่อนดวงมานคงพ้นผ่านจากไปไม่เหลือเงายอมอดทนอดกลั้นรอวันหนึ่งก้อนดินซึ่งไร้ค่าสลักเสลากลายบรรเจิดเลิศงามตามใจเราไม่เหนื่อยเปล่าแรงงานสานสร้างไปจากก้อนดินสิ้นค่ามาเป็นดาวเด่นสกาวกลางฟ้าน่าหลงใหลหนึ่
3509
2
0
หน้าส่วนตัว
