พิมญดา
แอบน้อยใจกับรักมานานเนา
หลงรักเขาเช้าค่ำใฝ่ฝันหา
เป็นรักซ้อนซ่อนรักนองน้ำตา
นาฬิกาหมุนเวลาพาใจคอย
ใช่อยากเป็นเช่นนี้ที่พลั้งเผลอ
พรหมลิขิตขีดเส้นเจอเธอสุดสอย
เป็นรักคั่นเวลาพาเลื่อนลอย
น้ำตาปรอยน้อยใจนักรักพนอ
แอบสะอื้นทุกคืนฝืนดวงจิต
เขาจะคิดถึงเราบ้างไหมหนอ
ปล่อยให้เรานอนเหงาเฝ้าคอยรอ
น้ำตาคลอเปียกหมอนทุกคืนวัน
เป็นรักสองใครเขามองจะยินดี
โดนเหยียบย่ำศักดิ์ศรีหมิ่นเย้ยหยัน
ว่าฉันเลวชั่วช้าจนจาบัลย์
โทษมหันต์เขาตีตราช่างน่าชัง
หากเลือกรักคงไม่อยากรักซ้ำซ้อน
รักไม่มีใครมาก่อนหรือมาหลัง
พอรักแล้วใจมืดบอดบอกไม่ฟัง
เจ็บทุกครั้งโดนคนหยามประณามเรา.......