บ้านเจ้าเอ๋ยเหนื่อยไหมในยามนี้ ทุกวันมีแต่ผู้มาทำร้ายเจ้า แสงแดดร้อนลมแรงฝนหนักเบา ฝุ่นคละเคล้าใบไม้เฉาปลิวว่อนไป แต่ฉันรู้แม้เจ้าเหนื่อยก็ยังสุข เศร้าเหงาทุกข์ไม่มีเลยไฉน เพราะเจ้าพร้อมและชอบพออย่างเต็มใจ ให้สิ่งใดในบ้านได้ครบครัน เจ้าคอยดูแลต้นไม้ใบหญ้า คอยมองนกและฝูงปลาน้อยของฉัน มองมาหาเจ้าหมาอ้วนและลูกมัน คอยมองหันหาคนร่วมชายหลังคา ฉันไม่คิดว่าบ้านเป็นแค่บ้าน ไม่ว่ากาลเวลาเปลี่ยนตามดินฟ้า เจ้ายังคงมีความหมายตลอดมา มีคุณค่าเกินกว่า.......ตลอดไป
692
1
0
หน้าส่วนตัว
