บนเส้นทางอันเหงาและเปล่าดาย ที่เรียงรายเห็นอยู่เป็นคู่ฉัน คือความเงียบเฉียบเย็นเป็นประกัน ช่างน่าขันความเปลี่ยวเปล่า.....เศร้าหัวใจ เจ็บลึกลึกนึกอนาถวาสนา อนิจจาแต่ละวันน่าหวั่นไหว ทางชีวิตลิขิตไว้ไม่มีใคร ดูสิ้นไร้ไปเสียสิ้นทุกอินทรีย์ ทุกก้าวย่างทางที่เห็นเป็นทางเหงา ช่างเงียบเศร้าร้าวใจไปทุกที่ แม้ท่ามกลางทิวาหรือราตรี ก็ยังมีแต่ความเหงาและเปล่าดาย..........