สุรีย์ฉายบ่ายหน้าลาลับฟ้า ดวงจันทราลอยเลื่อนเคลื่อนกลางหาว ทั่วนภางค์สว่างพร่างดวงดาว น้ำค้างพราววาววับงามจับตา นั่งระเบียงเอียงหน้าแลฟ้ากว้าง มองเห็นทางช้างเผื่อกเชือกสีขาว พาให้หวลทวนคำนึงถึงเรื่องราว ของแม่สาวชาวดอยคอยคนไกล ทุกคืนเพ็ญเด่นเดือนเยือนส่องหล้า เจ้าม่านฟ้าชายตาวอนอ้อนแขไข ทรุดกายพิงกิ่งราตรีคลี่สไบ ซับน้ำนัยเนตรเทวษรัญจวน คือตำนานเล่าขานคนบ้านป่า เสน่หาพาให้ไพรกำสรวล น่าสงสารเอื้องสามปอยดอยสาวครวญ ร้องเพลงซอโหยหวนชวนอาดูร
1241
6
0
หน้าส่วนตัว
