ราวกับเป็นก้อนหินเปรอะดินทราย คุณปัดปลายชายตาแลมาเห็น เลี่ยงเลยผ่านลืมไปไม่ยากเย็น คล้ายถูกเว้นละไว้ไร้ตัวตน จะเช้าสายบ่ายค่ำเพียรย่ำผ่าน เกาะรั้วบ้าน...ตื๊อไว้เผื่อได้ผล จะร้อนหนาวเท่าไรไม่รีบรน เป็นก้อนหินอดทนและทุ่มเท แม้ใจคุณเช่นเคยยังเฉยนิ่ง แม้ใจผมวุ่นวิ่งและไขว้เขว กระสับกระส่ายหลายครั้งที่ลังเล แต่ไม่เคยหันเห..เหล่มองใคร หากวันหนึ่งบังเอิญคุณเดินผ่าน ขาดอาการขยับเขยื้อนจะเคลื่อนไหว อาจเป็นเพราะก้อนหินมันสิ้นใจ เดินเลี่ยงเลี่ยงหลบไป...ก็ได้คุณ!!อั๊ยยะ ... จบแบบ happy สวัสดีปีใหม่ไทยครับ