นางฟ้าซาตาน...
๐ เมื่องานเนาเข้าสุมรุมทรวงจิต
ใจน้อยนิดเริ่มเหนื่อยเมื่อยหนักหนา
ใจพังๆยับๆพับน้ำตา
ร้าวอุราแหลกเหลวลงเปลวใจ
๐ อยากจะพักเอารักสลักหิน
กับโบยบินยินก้องท่องฟ้าใส
เมื่อร้าวรานหนักหน่วงเป็นยวงใย
เจ็บที่ใจทั้งแหลกรานนานชีวี
๐ อยากจะเอาน้ำตาที่รดหลั่ง
เป็นพลังต่อเติมเพิ่มศักดิ์ศรี
นับจากวันที่ตัดจากขาดไมตรี
หัวใจนี้ก็แหลกเหลวเป็นเปลวเพลิง...
..............T......T..................
" เมื่อไหร่หนอน้ำตาจะลาจาก
กว่าจะพรากจากใจเมื่อไหร่หนอ
น้ำตาเราเย้าหยอกชอกซ้ำรอ
กว่าจะพอก็คงตายวายชีวัน... "