เจ้าพานทอง
อยากถามนัก...รักหรือชัง....หยั่งให้รู้
ลองเลียบเคียงเมียงดูว่าอยู่ไหน--
ของห้องจิตสนิทเสน่ห์หรือเล่ห์ใจ
หรือเป็นแต่แค่ติ่งไส้...ไม่เหมาะควร
คนปอนปอนนอนหนาวทุกคราวคืน
คนมีกรรม...ทำหน้าชื่นฝืนใจป่วน
จะมีไหมใครแลแค่เชื้อชวน
จะไม่กวน...อย่าด่วนหนี...ที่นี่คอย
แค่คนธรรมดามาขอรัก
โปรดแบ่งใจให้พี่พักเพียงสักหน่อย
เพียงเท่านั้นฉันก็ซึ้งถึงตัวลอย
เพียงเท่านั้นที่ฉันคอย...ไม่ถอยลา
แต่กริ่งใจกลับไหวสั่นพลันร้องเตือน
คิดแค่เพื่อนเหมือนอื่นเขาเรากังขา
หรือไม่ชอบที่มอบใจสื่อนัยน์ตา
จนเกลียดขึ้งบึ้งหน้า...บอกลาไกล
จึงบากหน้ามาถามหาความซื่อ
ที่คิดคือความจริงสักสิ่งไหม
ผิว่ารัก...