เรือใบ
ผ่านเลยมา หยิบปากกา ขึ้นมาเขียน
ความวุ่นวาย วนเวียน อยู่เสมอ
หากไม่ว่าง อย่างวันนี้ คงไม่เจอ
คนคนนี้ มานั่งเพ้อ อยู่นานนาน
วันนี้ ฉันเพียง เวียนแวะมา
อยู่ ณ ที่ เคยคุ้นตา ด้วยสงสาร...
ตัวเอง ที่เหงาใจ มานาน
จมกับคน ของเมื่อวาน อยู่ทุกวัน
ความจริง จมอยู่ ทำไมเล่า
กับความหลัง ก่อนเก่า คือความฝัน
ที่คงเหลือ เพียงมายา เฝ้าหลอกตา...เรื่องวันนั้น
ทำให้ใจฝัน เหงาว่างเปล่า อยู่คนเดียว
ใจเอย...หยุดทีได้ไหม
ความรู้สึก ของใจ ที่เปล่าเปลี่ยว
อยากกลับเป็นคนเดิม สามารถเดินได้ คนเดียว
ไม่มีคนแลเหลียว ก็อยู่ได้ ลำพัง
1759
2
0
หน้าส่วนตัว
