ภัคพล
อันชีวิตพิศมัยอะไรแน่
ล้วนผันเเปรเปลี่ยนไปไม่หยุดนิ่ง
เป็นวงจรชีวิตหลักความจริง
ทั้งชายหญิงล้วนต้องตายวายชีวา
จากการเกิดเป็นวัยเด็กที่น่ารัก
วัยคึกคักเจริญเติบโตเรียนศึกษา
วัยผู้ใหญ่สร้างอาชีพวัฒนา
วัยชราสุดต้องดับสิ้นไป
ธรรมชาติสร้างมาไม่อาจฝืน
เราต้องสร้างจุดยืนที่ยิ่งใหญ่
ทำความดีเพื่อชีวิตผ่องอำไพ
ประดับไว้เเม้นสิ้นชีพไม่สิ้นดี
ชีวิตเราเกิดมาในครั้งหนึ่ง
ถือที่พึ่งศาสนาอย่าหน่ายหนี
ทำดีไว้ให้คงอยู่คู่ธานี
ตราบยังมีลมหายใจให้ดำเนิน
หนึ่งสมองสองมือสื่่อความคิด
ปรุงประดิษฐ์ความขยันคนสรรเสริญ
คิดทำพูด ในความดีนำทางเดิน
แม้นเผชิญปัญหาต้องฝ่าฟัน
ชีวิตเราเกิดมาไม่นาน