เรไร
เจ้าจงจดจำค่ำคืนนี้
ราตรีเงียบงันวันสุดท้าย
น้ำตารินหลั่งลงพรั่งพราย
รักสลายเราสองต้องจากกัน
ท่ามกลางมืดมนอันขมขื่น
โศกสะอื้นดวงแดมิแปรผัน
อยากตัดเยื่อใยสายสัมพันธ์
ไหวหวั่นน่าอนาถมิอาจปลง
ไม่อาจค้นคว้าถึงสาเหตุ
อาเพศล้อมรุม ฤ ลุ่มหลง
หรือรักเคยปลื้มลืมไม่ลง
มึนงงสงสัยใครบันดล
หากแม้ดวงจิตคิดเกรี้ยวโกรธ
อย่าโทษโปรดคะนึงถึงเหตุผล
สิ่งไม่ชอบธรรมย่ำกมล
สติตนตั้งมั่นอย่าสั่นคลอน
รู้ไหมอุราข้าโดดเดี่ยว
เปล่าเปลี่ยวกลัดกลุ้มด้วยรุ่มร้อน
แต่รับโศกาไม่อาวรณ์
สั่งสอนหัวใจไม่ให้แพ้
เพียงร่างและใจย่อมตระหนัก
คุณค่าของรักที่เที่ยงแท้
ยืนยงคงมั่นมิผันแปร
แน่วแน่คงมั่นเพีย
5605
4
0
หน้าส่วนตัว
