คุณรู้ไหมคนไกลตาว่าคิดถึง ยังคงซึ้งในรอยอุ่นที่คุณให้ กับบางทีในบางครั้งรั้งหัวใจ แอบชิดใกล้เผลอหัวใจให้กับคุณ กาลเวลาผ่านมานานก็นานอยู่ ฉันก็รู้ว่าบางทีที่ว้าวุ่น ยังมีภาพแววตาหน้าของคุณ ยิ้มละมุนอุ่นไอให้อาทร ก่อนจะนอนมีคุณปลอบชอบหยอกล้อ มาเคลียคลอชิดใกล้ใจรุ่มร้อน ประทับรอยจุมพิศจิตเว้าวอน คอยออดอ้อนหลับฝันดีมีรางวัล ยามร้องไห้ยื่นอกซบบรรจบใบหน้า เช็ดน้ำตาให้หายเศร้าเฝ้าปลอบฉัน คิดถึงเธอคิดถึงคืนชื่นชีวัน หวังเธอนั้นเคียงข้างไม่ร้างลา