แสร้งแย้มยิ้มยวนเย้าแอบเศร้าหมอง ก้มหน้าร้องร่ำไห้ใครเล่าเห็น จะมีใครสนใจสิ่งที่เป็น หลังฉากเร้นซุกซ่อนเรื่องร้อนทรวง กี่ร้อยยิ้มพริ้มพรายหมายส่งให้ กลืนน้ำตากลั้นไว้ตลอดช่วง พอแสงไฟมืดลับดับทุกดวง น้ำตาร่วงร้าวรานเกินทานทน มอบความสุขสำราญคืองานฉัน หลังจากนั้นฉันเศร้าวันร้อยหน ไฟส่องหน้ายิ้มพรายกับผู้คน น้ำตาปนผสมเหงื่อเพื่อเงินตรา มีหรือเล่าบางใครเข้าใจบ้าง ซ่อนทุกข์สร้างสุขให้ไม่ซ้ำหน้า กี่รอยยิ้มพิมพ์ไว้ตลอดเวลา กลับไร้ค่าใช่ยิ้มอันพิมพ์ใจ
1697
3
0
หน้าส่วนตัว
