พิมญดา
โอ้ดวงแก้วขวัญใจจากไปแล้ว
ใจแม่แผ่วหวิวหวามยามลูกหาย
ชลธารพรากลูกแม่วางวาย
โอ้เจ้าสายใยสวาทอนาถใจ
เคยเห็นกันค่ำเช้าเฝ้าถนอม
แม่คงตรอมหม่นจิตคิดหวั่นไหว
โอ้คนดีนึกไม่ถึงลาลับไว
โอ้ดวงใจสุดเศร้าเหงารำพัน
ขอวอนเทพเทวารักษาด้วย
คุณพระช่วยดลจิตสู่สวรรค์
ขอน้องอิง เมธัส สู่สุขพลัน
จุติชั้น วิมานฟ้า อย่าอาวรณ์
เมื่อศิษย์รักจากไปให้โศกเศร้า
คิดถึงวันก่อนเก่าเฝ้าสั่งสอน
เคยห่วงใยกล่าวว่าอย่างอาทร
เคยเว้าวอนยามเจ้าคิดเดินผิดทาง
มองโต๊ะเรียนเจ้าเคยนั่งฟังครูสอน
อกสะท้อนหวั่นไหวไม่สิ้นสร่าง
ด้วยเจ้ายังสดใสไร้อำพราง
หวังเจ้าสร้างชาติไทยให้ยั่งยืน
แต่บัดนี้เจ้ามาชีพลาลับ
14982
11
0
หน้าส่วนตัว
