กวีปกรณ์
หนึ่งนักปราชญ์คลี่คลายหลายปัญหา
ด้วยแสงศรัทธ์ปรัชญาคว้าความหมาย
จากจุดเริ่มเจิมทางสร้างสู่ปลาย
จากโจทย์กลายคำตอบอันชอบกล
วันหนึ่งปราชญ์เปิดเปรยออกเอ่ยเอื้อน
แด่หนึ่งเพื่อนผู้กวาดล้างทางถนน
"น่าสงสารงานหนักปลักเปื้อนปน
อับปัญญาพาตนเหนื่อยกายา"
หนึ่งนักกวาดจึงถามทวนนักปราชญ์
ถึงอาชีพผู้ฉลาดเปรื่องปราดว่า
"ขอบคุณท่าน ผู้มากหลากปัญญา
ท่านประกอบสัมมาอาชีพใด"
คำเฉลยคนฉลาดผู้ปราดเปรื่อง
"ข้าศึกษาหลากเรื่อง ไยสงสัย?
อาทิ พฤติรรม และจิตใจ
ปรารถนาแห่งใครในแผ่นดิน"
คนเขลาขลาดผู้กวาดทางพลางยิ้มแย้ม
ประดับแซมสุ้มเสียงสำเนียงศิลป์
"สงสารท่านเช่นกันผู้ค้นจินต์
ผู้กวาดล้างโศกสิ้นแก่