ปะการังสีเงิน
เพราะทุกสิ่ง..ผ่านมา..แล้วผ่านไป
เหมือนกับใจ..ที่ใคร..เคยให้ฉัน
คงมั่นไว้ ..ซื่อตรง..สักกี่วัน
สุดท้ายมัน..ก้อผ่าน..พ้นเลยไป
ไม่มีใคร..จะถูก..หรือจะผิด
ใครจะคิด..ว่ามัน..ไปไม่ไหว
เมื่อไม่รัก ..แล้วจะ..ทนกันทำไม
ฝืนใจไป..ใช่ใจ..จะหวนคืน
ที่ผ่านไป..ใช่ว่า..จะเสียเปล่า
อย่างน้อยเรา..ก้อรู้..ช่วงวันหวาน
แม้สุดท้าย..ได้เพียง..แค่วันวาน
แต่แสนนาน..เท่าใด..ก้อไม่ลืม
อยากขอบคุณ..ที่เคยให้..เป็นคนรัก
อย่างน้อยรัก..ของเรา..ก้อไม่ฝืน
และสุดท้าย..ฉันยัง..ต้องหยัดยืน
จะรื้อฟื้น..คืนใจ..ด้วยตนเอง
3
0
0
หน้าส่วนตัว
